Dag 9: 21 februari 2016

Het was weer tijd om vroeg uit de veren te gaan. Om zeven uur moesten we paraat zijn om op wandelsafari te gaan. Eerst kregen we uitleg, we moesten bij de gids blijven en niet te dichtbij de wilde dieren komen. De gids nam ons eerst mee naar een soort klein dorpje waar we naar everzwijnen en bavianen gingen kijken. De hele groep dacht ‘Is dit het? Ik wil door de bush lopen’. Gelukkig had de gids meer in petto en al snel gingen we de bossen in. Na een minuut of tien lopen hadden we geluk, de eerste olifant. De olifant was lekker aan het eten van een boom. We hebben zo’n 25 minuten de tijd genomen om deze olifant op de foto te zetten. Je weet het maar nooit, misschien is dit de enige die je tegenkomt. Welkom bij mijn derde reisdagboek.

De gids besloot dat we verder moesten lopen en geen vijf minuten later zagen we weer een olifant. Het bleef maar door gaan met olifanten, antilopen, gieren, krokodillen etc.. Zo’n 16 olifanten later kwam er een einde aan onze wandelsafari. Mole was een bestemming waar we een vrij rustig schema hadden. Het was weer vrij in te delen tijd, of terwijl zwembad! ’s Middags was er weer een voetbalwedstrijd of je kon op jeepsafari gaan. Ik koos voor de jeepsafari samen met Jeroen, Anne-Lotte, Suzanne en Stefan. Tijdens de jeepsafari hebben we niet veel meer gezien maar het was wel een hele leuke ervaring om te scheuren door de bossen. De voetballers kwamen vermoeit terug, gelukkig kwam het eten vrij snel daarna en was iedereen weer energiek. ’s Avonds deed iedereen zijn eigen ding en zoals je al verwacht, wij speelde een paar potjes weerwolven.

reisdagboek

Dag 10: 22 februari 2016

Het was helaas weer tijd om te vertrekken uit het heerlijke Mole. We hadden vandaag weer een lange rit voor de doeg dus het was weer vroeg dag. Tijdens de rit van Mole naar Kumasi hebben we een verfrissende stop gemaakt bij de Kintampo watervallen. Het was heerlijk om even af te koelen in de 70 meter hoge watervallen. Waar we bij de Kintampo watervallen het zweet van ons af konden spoelen, kwam er bij het beklimmen van de Tano Boase Sacred Grove alleen maar zweet bij. Ik, als echte berggeit, vond het heerlijk om lekker actief bezig te zijn. Deze keer waren de klimmetjes nog wat steiler en lastiger als bij de Tongo Rocks.

De gids heeft ons super veel informatie gegeven over de natuurformaties die veel betekenen voor het nabij gelegen dorp. Op de weg terug kwamen we erachter dat de terugweg geblokkeerd was door een bosbrand. We moesten de heenweg dus weer achterste voren afleggen. Iedereen was blij dat we zonder brandwonden de bus weer zagen staan. Na dit actieve bezoek, was het tijd om verder te rijden naar Kumasi. Aangekomen in Kumasi hadden we meteen door dat het een gigantisch drukke stad was. In het hotel aangekomen was iedereen uitgeput van de lange busreis en het klimmen. Het was dus vroeg bedtijd.

Dag 11: 23 februari 2016

’s Ochtend na ons ei-ontbijt gingen we een klein stukje Kumasi uit om te kijken bij de bamboe fietsen. De docenten hebben zelfs nog bamboe fietsen gekocht. De gids heeft ons vertelt hoe de fietsen in elkaar gezet werden en wat de werknemers allemaal moesten doen. Na een lekker broodje knakworst als lunch was het tijd de Kejeta markt op te gaan. Iedereen kreeg een persoon, je moest voor diegene een cadeautje kopen op de markt. Het moest iets zijn wat je niet in Nederland kon kopen en wat bij die persoon paste.

Ik kreeg Jesper en al snel bedacht ik dat ik iets wilde geven voor zijn leuke grappen. Een luidsteker, een belletje, een toeter of iets dergelijks. Dat als hij een leuke grap wilde vertellen, dat hij gewoon even moest bellen, toeteren of roepen. Na een lange zoektocht zag ik een dame met een belletje om klanten naar haar kraampje te lokken. Ik vroeg of ik het belletje mocht kopen, ze snapte eerst niet waarom ik het wilde. Maar gelukkig begreep ze het al snel en wilde ze het belletje nog aan mij verkopen ook. Terug in het hotel hebben we verhalen en cadeaus uitgewisseld. Ik kreeg van Bart teenslippers omdat ik altijd op teenslippers loop. Helaas waren de slippers te klein, gelukkig pasten ze Sharon wel.

Dag 12 van mijn reisdagboek: 24 februari 2016

Na een warme nacht in Kumasi gingen we vandaag naar de illegale goudmijnen. Aangekomen bij de goudmijnen kregen we te horen dat ze vandaag niet zouden werken. De dag ervoor was er iemand in een nabij gelegen mijn verongelukt. Om rouw te betuigen, was er een dag van rust ingelast. Wel waren er een aantal jongens aanwezig om wat uitleg te geven. Voor de dare devils onder ons gingen de jongens ook mee de mijnen in. Ik had een onhandig lange jurk aan dus klimmen zat er helaas niet in. Nadat iedereen die wilde naar beneden was geweest, vervolgende wij onze dag en gingen we naar het paleis van de Ashanti. In het paleis kregen we een turbo rondleiding, wat eigenlijk wel goed uitkwam. Iedereen was eraan toe om even lekker te relaxen.

Nadat de rondleiding was afgerond mocht iedereen op eigen gelegenheid terug gaan naar het hotel. Sommige besloten te wandelen over de markt, andere (waaronder ik) namen de taxi terug naar het hotel. Ik besloot mijn koffer al in te pakken, aangezien we de volgende dag weer een reisdag voor de boeg hadden. Tijdens het eten stond er Champions Legue op, tot genoegen van de meeste jongens. Immanuel wilde dan ook alleen terug rijden in de rust en na te wedstrijd want hij wilde zelf ook geen minuut van de wedstrijd missen. Het einde van mijn derde reisdagboek.

Benieuwd naar het volgende reisdagboek? Volg GlobeGirl op Twitter en Facebook voor alle updates.

Meer reisdagboeken?

~ Reisdagboek Ghana dag 1 t/m 4

– Reisdagboek Ghana dag 5 t/m 8

~ Reisdagboek Ghana dag 13 & 14

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge