Deze keer een iets andere blog. Tijdens onze reis door Ghana zijn wij op een plek geweest die erg veel indruk heeft gemaakt. Sodom en Gomorrah, de grootste E-waste ter wereld. Hopelijk zijn er na deze blog mensen die nadenken voor ze hun elektronische afval zomaar weggooien want misschien ligt jouw oude telefoon ook wel op deze E-waste…
Wat is een E-waste?
Misschien lees je deze blog en denk je ‘Wat is E-waste eigenlijk?’. E-waste staat eigenlijk gewoon voor elektronisch afval. Een E-waste, is een plek waar dit elektronische afval terecht komt en waar het “verwerkt” wordt.
Sodom en Gomorrah
Sodom en Gomorrah zijn twee steden uit de Bijbel. De E-waste in Accra heeft dit als bijnaam omdat het er ongeveer zo uitgezien moest hebben. De twee Bijbelse steden zijn volledig verwoest en leeg achter gelaten. Er wordt dus gelijkenis gezien tussen deze twee steden en de E-waste in Accra.
Als je de foto’s ziet en als je een beetje hoort wat hier gebeurt zou je niet denken dat veel jongeren hier zelf heen trekken. Jongeren van het Ghanese platteland trekken naar Accra omdat ze daar een toekomst op willen bouwen. Ze laten alles achter zich en trekken op goed geluk naar Accra. De realiteit is dat de meeste van deze jongeren terecht komen op de E-waste.
Ons bezoek aan de E-waste
Het eerste wat je opvalt als je op de E-waste bent is de sterke geur van brand en afval. Na een tijdje op de E-waste rond gelopen te hebben waren mijn voeten ook helemaal zwart. De grond ligt vol met as en resten van elektronische apparaten. We hebben een tijdje rond gelopen met een “gids”. We moesten eerst een groot geldbedrag betalen aan de “baas” van de E-waste. Hij had één van zijn vriendjes met ons meegestuurd om ons de E-waste te laten zien. We moesten steeds vragen of we een foto mochten maken. Dus braaf bij elke foto die we maakten hebben toestemming aan Camil gevraagd. De werknemers en bewoners van de E-waste waren niet zo erg op ons bezoek gesteld, dat gevoel kreeg ik althans. Sommige schreeuwden naar ons en andere maakten hevige handgebaren dat we weg moesten gaan.
Het verscheurende beeld
Dit is een beeld wat je elke honderden meters ver ziet op de E-waste. Jongeren die elektronische apparaten verbranden, zonder bescherming of mondkapje. Als je een tijdje bij het vuur staat slaat het op je longen en moet je hoesten. Ik vond het niet fijn om naar dit tafereel te kijken. Dit is dus het dagelijks leven van jongeren van mijn leeftijd die hier werken en wonen. Het werkt wat ze doen is levensgevaarlijk! Ze lopen brandwonden, longziektes, open wonden, rugklachten, misselijkheid, anorexia of zelfs kanker op. Het is echt bizar om te zien. Ze verbranden niet alleen apparaten maar halen sommige apparaten ook uit elkaar om te kijken of ze sommige onderdelen nog kunnen gebruiken.
Ik weet niet zo goed hoe ik deze blog moet afsluiten… Ik vind het een bijzondere ervaring die ik heb mogen meemaken. Het heeft mij doen beseffen dat jongeren van mijn leeftijd aan de andere kant van de wereld een heel ander leven leiden. Het is moeilijk te beseffen en daarom is het zo aangrijpend om het met eigen ogen te zien.
Met welke gedachte heb jij deze blog gelezen? Wat heeft het met jou gedaan om te lezen over het leven in Sodom en Gomorrah? Laat het ons weten in de reacties!
Meer Ghana?
~ Mijn 21ste verjaardag in Beyin
– Jurk laten maken in Bolgatanga
~ Olifanten in Mole National Park
Ik ben dol op Scandinavië en ook de Caraïben zijn gewild. Zonder mijn camera ga ik nooit op reis en ook mijn notitieboekje neem ik altijd mee. Prachtig is het om mijn Aardrijkskundige kennis met de wereld te delen. Wintersport is mijn favoriete vakantie van het jaar, heerlijk. Mijn lievelingseten? Saté! Bovenaan mijn bucketlist staat momenteel Costa Rica, gevolgd door Montenegro. Door mijn reis naar de Noordkaap werd ik verliefd op de wereld.
Vreemd genoeg wordt er nog teveel afval van Nederland naar bijvoorbeeld Ghana vervoerd.
Opruimen en opschonen van deze E-waste plekken is ook onze verantwoordelijkheid.
Bezorgde groet,
Inderdaad, het is erg vooral omdat niet het realiseert! Bezorgde groet terug,
De dump-ons-afval-ver-weg-van-hier mentaliteit van de rijke landen (waar wij wonen dus) moet toch dringend eens veranderen hoor. Ik krijg een gevoel van schaamte als ik zie waar wij die mensen daar mee opzadelen. Schrijnende taferelen.
Daar ben ik het helemaal mee eens ?
Ongelooflijk hè?! Dat wij (als Westerse landen) de mensen in ontwikkelingslanden met ons vuil opzadelen. Daar klopt toch echt iets niet aan. Gek dat dit in 2016 nog gewoon kan!!
Ongelooflijk he? Je kunt het je niet voorstellen…wij als westerse maatschappij maken ons er soms zo makkelijk vanaf…terwijl wij het geld en de middelen hebben om het juist goed te doen… #schamen
Verschrikkelijk. Het bezoek aan de E-waste moet ontzettende indruk op jullie gemaakt hebben. Het zal wel even gek geweest zijn om direct hierna weer lekker vakantie te vieren. Al die jongeren die de hele dag vergiftigde lucht inademen…brrrr. In een cultuur als de onze, kan je je bijna niet meer voorstellen dat dit soort dingen gebeuren. Helaas wel dus..
Jeetje! Ik geloof goed dat een ontzettende indruk op jullie heeft achtergelaten.
Voor iedereen geldt: het begint met de afgifte van je elektronica afval bij de juiste inzamelpunten (gemeente en winkels). Daarmee is er garantie dat het in Nederland volgens de hoogste kwaliteitsnormen wordt verwerkt met maximale terugwinning van de grondstoffen.
Wat goed dat je ook deze kant van Ghana (en van onszelf) aan zien! Doet me nog meer realiseren dat alles wat je koopt ook een keer aan het einde van zijn levencyclus komt…en dan? Wat gebeurt er eigenlijk mee? Word het gerecycled of komt het op een brandstapel in een land als Ghana…lekker ver weg.
Dank je!
Martin – Indenvreemde.nl onlangs geplaatst…Op jacht naar de neushoorn in Matopos National Park in Zimbabwe
Precies, dat was ook iets wat ik lastig vond om mij te realiseren daar. Je ziet eigenlijk de gevolgen van onze luxe… Erg lastig!